တေန႔မွာ ဆရာက ဖန္ခြက္တစ္လံုးကို လက္မွာကိုင္ထားၿပီး “ဒီဖန္ခြက္က ဘယ္ေလာက္ ေလးမယ္ ထင္သလဲ” လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးတယ္.. ၅၀ဂ ရမ္၊ ၁၀၀ ဂရမ္ အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေျဖေတြကို သူရတယ္.. ဆရာက ဆက္ေျပာတယ္ ..' ဒီဖန္ခြက္ရဲ႕ တကယ့္ အေလးခ်္ိန္ကိုေတာ့ ဆရာ မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေမးခ်င္တာ ဒီဖန္ခြက္ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆရာ ခဏေလာက္ ကိိုင္ထားရင္ ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာပဲ..'" ဘာမွမျဖစ္ဘူး" လို႔ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္က ေျဖေတာ့" ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ကိုင္ထား ရင္ေရာ" လို႔ဆရာက ဆက္ေမးတယ္.. "လက္ေတြေညာင္းၿပီး ထံုက်င္လာမယ္" လို႔ေျဖၾကတယ္… 'ေကာင္းၿပီ .. တေနကုန္ ကိုင္ထား ရင္ေရာကြာ' လို႔ဆရာေမးေတာ့ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္က "မင္းလက္ႀကီး ထံုက်င္လာမယ္၊ ၿပီးေတာ့ လက္ေမာင္း ကိုက္လာမယ္၊ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ ႀကြက္သားေတြ အေညာင္းမိ ေလျဖတ္ၿပီး ေဆးရုံေရာက္မယ္" လို႔ေျပာေတာ့ တတန္းလံုး ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္…
ဆရာက 'မင္းေျပာ တာမွန္တယ္.. ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ.. ငါကိုင္ထားတဲ့ အခ်ိန္ အတြင္းမွာ ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ပိုတုိးလာလို႔လား' လို႔ဆက္ေမးေတာ့ မတိုးပါဘူးလို႔ တညီ တညႊတ္ တည္းေျဖ ၾကတယ္…
'ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ေျပာင္းသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔.. ဆရာက ဘာလို႔ အဲ့လို နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာေတြ တိုးၿပီး ခံစားရတာလဲ၊ အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာေတြ သက္သာေအာင္ ဆရာ ဘာလုပ္ရမလဲ' လို႔ ေမးေတာ့ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္က 'Put the Glass Down; ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ေပါ့' လို႔ေျဖလုိက္ပါတယ္…
ဆရာက 'သိပ္မွန္ပါတယ္.. မင္းတို႔ ဘ၀မွာ ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းထဲမွာ ခဏေလာက္ ထည့္ထားရင္ ဘာမွ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ အၾကာႀကီး သိမ္းထားၿပီး စဥ္းစားေနတဲ့အခါ ၾကာလာေတာ့ မင္းတို႔ကို စတင္ၿပီး နာက်င္မႈ ေပးလာမယ္ ၊ ေ၀ဒနာ ျဖစ္ေစလာမယ္။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရတာ ဘ၀ရဲ႕ ရသ တစိတ္ တပိုင္းပါ။
ဆရာက 'မင္းေျပာ တာမွန္တယ္.. ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ.. ငါကိုင္ထားတဲ့ အခ်ိန္ အတြင္းမွာ ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ပိုတုိးလာလို႔လား' လို႔ဆက္ေမးေတာ့ မတိုးပါဘူးလို႔ တညီ တညႊတ္ တည္းေျဖ ၾကတယ္…
'ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ေျပာင္းသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔.. ဆရာက ဘာလို႔ အဲ့လို နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာေတြ တိုးၿပီး ခံစားရတာလဲ၊ အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာေတြ သက္သာေအာင္ ဆရာ ဘာလုပ္ရမလဲ' လို႔ ေမးေတာ့ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္က 'Put the Glass Down; ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ေပါ့' လို႔ေျဖလုိက္ပါတယ္…
ဆရာက 'သိပ္မွန္ပါတယ္.. မင္းတို႔ ဘ၀မွာ ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းထဲမွာ ခဏေလာက္ ထည့္ထားရင္ ဘာမွ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ အၾကာႀကီး သိမ္းထားၿပီး စဥ္းစားေနတဲ့အခါ ၾကာလာေတာ့ မင္းတို႔ကို စတင္ၿပီး နာက်င္မႈ ေပးလာမယ္ ၊ ေ၀ဒနာ ျဖစ္ေစလာမယ္။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရတာ ဘ၀ရဲ႕ ရသ တစိတ္ တပိုင္းပါ။
ဒါေပမဲ့ ေန႔တေန႔ရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့ တေနကုန္ အေျဖရွာ မရတဲ့ အဲ့ဒီ အေၾကာင္းေတြ ကို ေမ့ထားခဲ့ပါ။ ေနာက္တေန႔ အတြက္ ဒါေတြ ဆက္ေတြးေတာဖို႔ အားအင္ေတြ လိုပါတယ္… လူသစ္ စိတ္သစ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ ဖန္ခြက္ေတြကို ခဏေလာက္ ျပန္ခ်ထားခဲ့ပါ..' လို႔ ဆရာက မွာလိုက္ပါတယ္ ။
No comments:
Post a Comment